- Choroby
- Błonica, Tężec, Krztusiec
Błonica, Tężec, Krztusiec
Czym jest Błonica?
Błonica, inaczej dyfteryt, jest bardzo groźną chorobą wywoływaną przez bakterie nazywane maczugowcami.
Rozprzestrzenia się drogą kropelkową i po zarażeniu doprowadza do martwicy tkanek w drogach oddechowych. W efekcie powstają tzw. błony rzekome oraz obrzęk dróg oddechowych, które mogą prowadzić do ciężkiej niewydolności oddechowej i uduszenia. Dodatkowo maczugowce wytwarzają toksynę, która dociera do narządów wewnętrznych, wywołując ich uszkodzenie.
W przeszłości około połowa zakażeń prowadziła do zgonu pacjenta.
Dzięki szczepieniom ochronnym choroba jest obecnie bardzo rzadka, jednak wciąż dochodzi do rozproszonych zachorowań.
Groźna choroba zakaźna
Błonica to poważna choroba zakaźna, która atakuje drogi oddechowe i może prowadzić do śmiertelnych powikłań.
Ryzyko poważnych komplikacji
Niebezpieczeństwo błonicy wynika z toksyn produkowanych przez bakterie, które mogą uszkodzić serce, nerki i układ nerwowy.
Szczepienia ratują życie
Dzięki szczepieniom błonica jest dziś rzadką chorobą, jednak nieprzestrzeganie profilaktyki może prowadzić do jej nawrotów.
Dlaczego warto szczepić?
Najlepszym argumentem przemawiającym za skutecznością szczepień przeciw błonicy jest brak nowych zachorowań w Polsce od 2001 roku.
Z drugiej strony nie można zapominać o tym, że w Europie wciąż pojawiają się przypadki błonicy, a z uwagi na łatwą migrację ludności i rozwiniętą turystykę możliwe jest zawleczenie choroby z krajów o większej ilości zachorowań.
Błonica wciąż występuje
Pomimo postępu medycyny, błonica wciąż pojawia się w krajach rozwiniętych, stanowiąc zagrożenie dla zdrowia publicznego.
Szczepienie ratuje życie
Dla osób nieuodpornionych błonica może być śmiertelnym zagrożeniem. Szczepienia są kluczowe w ochronie przed chorobą.
Profilaktyka to bezpieczeństwo
Szczepienia przeciw błonicy to nie tylko ochrona indywidualna, ale także kluczowy element dbania o zdrowie społeczeństwa.
Statystyki zakażeń
W połowie XX wieku w Polsce stwierdzano kilkadziesiąt tysięcy zachorowań rocznie, z czego kilka tysięcy kończyło się zgonem pacjenta.
Od roku 1954 w Polsce wprowadzono szczepienia przeciw błonicy co doprowadziło do szybkiego zmniejszenia liczby zachorowań.
Ostatni przypadek w Polsce stwierdzono w 2001r.
Mimo pozornego zwalczenia błonicy, w Europie co roku zdarzają się rozproszone przypadki zachorowań, w tym kończące się zgonem, głównie wśród nieszczepionych dzieci i u osób w podeszłym wieku, u których doszło do wygaśnięcia odporności.
- W Polsce ostatni przypadek błonicy - 2001r.
- W Europie stwierdza się kilkadziesiąt zachorowań rocznie
Szczepienie przeciw Błonicy
Szczepienie przeciw błonicy jest elementem obowiązkowego programu szczepień ochronnych u dzieci.
Podstawowy cykl szczepień prowadzony jest szczepionkami łączonymi ze składnikiem krztuścowym i tężcowym, ewentualnie innymi dodatkowymi w przypadku szczepień wysoko skojarzonych.
Ostatnia obowiązkowa dawka szczepionki błoniczej jest podawana w 19. r.ż.
Z uwagi na słabnącą z czasem odporność dorosłym zaleca się przypominające dawki co 10 lat.
Dostępne szczepionki
Szczepionki
Różne w zależności od wieku pacjenta i możliwości stosowania szczepionek skojarzonych
Czym jest Tężec?
Tężec to bardzo ciężka choroba zakaźna, wywoływana przez toksynę bakterii mających formę laseczek.
Zarodniki tężca występują powszechnie w przyrodzie – m.in. w odchodach zwierząt i w ziemi, z których mogą dostać się do organizmu przez zanieczyszczone rany czy oparzenia. Do zakażenia może też dojść w czasie porodu i połogu w niewłaściwych warunkach higienicznych. W takim przypadku ryzyko zgonu zarówno noworodka jak i matki sięga 80-90%.
Najważniejszymi objawami tężca są napadowe bardzo silne skurcze mięśni. Ich natężenie może prowadzić nawet do złamania kręgów albo uduszenia. Oprócz tego występuje bardzo dużo objawów ogólnych jak bezsenność, bóle głowy, osłabienie, wzmożone pocenie.
Tężec – śmiertelne zagrożenie
Tężec to wyjątkowo ciężka choroba zakaźna, która może prowadzić do poważnych powikłań i stanowić zagrożenie życia.
Tężec prowadzi do poważnych powikłań
Choroba ta często wywołuje skurcze mięśni, uszkodzenia układu nerwowego i inne groźne komplikacje zdrowotne.
Tężec często kończy się zgonem
Dlaczego warto szczepić?
Zarodniki tężca występują powszechnie w przyrodzie. Do zakażenia może dojść na każdym etapie życia, nawet jeśli wokół nas nie obserwujemy zachorowań (w praktyce choroba nie przenosi się z człowieka na człowieka)
Szczepienie jest jedyną metodą skutecznego zapobiegania tężcowi.
Tężec – zagrożenie w otoczeniu
Bakterie tężca występują powszechnie w przyrodzie, co sprawia, że ryzyko zakażenia dotyczy każdego z nas.
Tężec może dotknąć każdego
Do zakażenia tężcem może dojść w każdym wieku, dlatego profilaktyka jest kluczowa zarówno dla dzieci, jak i dorosłych.
Profilaktyka na każdym etapie życia
Ze względu na wszechobecność bakterii tężca w przyrodzie, szczepienia ochronne są niezbędne w każdym wieku.
Statystyki zakażeń
W Polsce notuje się kilkanaście przypadków tężca rocznie w tym kilka kończących się zgonem.
Na świecie liczbę zachorowań szacuje się na 200-300 tys. rocznie. W krajach o dużym poziomie ubóstwa i objętych działaniami wojennymi, na tężec umiera łącznie od kilkunastu do 25 tys. noworodków każdego roku.
- W Polsce kilkanaście zachorowań rocznie z dużym odsetkiem hospitalizacji.
- Na świecie na tężec umiera kilkanaście tysięcy noworodków.
Szczepienie przeciw Tężcowi
Szczepienie przeciw tężcowi jest elementem obowiązkowego programu szczepień ochronnych u dzieci.
Podstawowy cykl szczepień prowadzony jest szczepionkami łączonymi ze składnikiem krztuścowym i błoniczym, ewentualnie innymi dodatkowymi w przypadku szczepień wysoko skojarzonych.
Odporność poszczepienna utrzymuje się przez kilka lat, więc w przypadku doznania urazów z zanieczyszczeniem ran konieczne jest podanie dawek przypominających
Dostępne szczepionki
Szczepionki
Różne w zależności od wieku pacjenta i możliwości stosowania szczepionek skojarzonych
Czym jest Krztusiec?
Krztusiec jest chorobą bakteryjną, której objawy mają różne nasilenie w zależności od wieku i stanu uodpornienia chorego. Zwykle początkowo przebiega jak przeziębienie, później dołącza się męczący długotrwały kaszel. Zakażenie u noworodków i niemowląt mogą prowadzić do bardzo ciężkich powikłań, w tym zapalenia płuc, drgawek, encefalopatii i zgonu.
Wprowadzenie szczepień ochronnych pozwoliło na znaczne zmniejszenie liczby zachorowań, jednak z powodu zmniejszającej się z czasem odporności i zwiększającej się liczby osób odmawiających szczepień krztusiec nadal jest chorobą stwarzającą istotne zagrożenie.
Bardzo zakaźna
Choroba łatwo przenosząca się między ludźmi, zwłaszcza w przypadku osób niezaszczepionych.
Ciężki kaszel
Charakteryzuje się długotrwałym, męczącym kaszlem, który może utrzymywać się przez wiele tygodni.
Groźny dla niemowląt
U najmłodszych dzieci i niemowląt może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zapalenie płuc czy drgawki.
Dlaczego warto szczepić?
Szczepienie przeciw krztuścowi zmniejsza ryzyko zachorowania, a przede wszystkim redukuje prawdopodobieństwo przeniesienia choroby na nieuodpornione niemowlęta i małe dzieci, które są narażone na bardzo ciężki przebieg choroby. Przed wprowadzeniem szczepień przeciw krztuścowi w Polsce stwierdzano kilkadziesiąt tysięcy przypadków krztuśca rocznie , co doprowadzało do 1000-1400 zgonów. Niestety m.in. spadająca liczba osób prawidłowo zaszczepionych powoduje powrót częstych zachorowań na krztusiec.
Ochrona przed zachorowaniem
Szczepienia skutecznie zapobiegają infekcjom, chroniąc przed groźnymi chorobami.
Redukcja powikłań
Szczepienia zmniejszają ryzyko wystąpienia ciężkich powikłań i poważnych konsekwencji zdrowotnych.
Ochrona zbiorowa
Dzięki wysokiemu poziomowi zaszczepienia w społeczeństwie, osoby niezaszczepione (np. noworodki) są chronione przed zakażeniem.
Szczepienie przeciw Krztuściowi
W ramach szczepień obowiązkowych niemowlęta w Polsce są szczepione szczepionką pełnokomórkową, która jednocześnie uodparnia przeciw tężcowi i błonicy. Możliwe jest zastosowanie szczepionek wysokoskojarzonych („5w1” i „6w1”), w których zawarta jest szczepionka acelularna, dzięki czemu zmniejszone jest ryzyko wystąpienia niepożądanych odczynów poszczepiennych.
Przypominające dawki szczepionki są stosowane co kilka lat do 19 r.ż.
Dodatkowo zaleca się szczepienie w późniejszym wieku, szczególnie kobiet w ciąży, celem zapobiegania przeniesieniu choroby na noworodki
Dostępne szczepionki
Różne w zależności od wieku pacjenta i możliwości stosowania szczepionek skojarzonych.
Statystyki zakażeń
W Polsce w ostatnich latach stwierdzano przeciętnie 2-3 tys. przypadków krztuśca rocznie z okresowymi zwyżkami. Sytuacja bardzo zmieniła się w 2024 roku, gdyż do 15.10 sprawozdano aż 20 677 przypadków. Najprawdopodobniej liczba ta jest znacznie zaniżona z powodu niepełnej sprawozdawczości.
- ponad 20 tys przypadków zachorowań do 15.10.2024
